Orthomoleculaire Geneeskunde

De term ‘orthomoleculair’ werd voor het eerst gebruikt in 1968 door de Amerikaanse chemicus en tweevoudig Nobelprijs winnaar professor Linus Pauling. Orthos komt uit het Grieks en betekent: ‘juist, recht of gezond’, en moleculair staat voor: ‘de moleculen betreffende’. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men naar ‘de juiste stof op de juiste plek’. Een orthomoleculair therapeut werkt met stoffen die het lichaam van nature al kent en nodig heeft voor een optimale gezondheid. Een optimale gezondheid vraagt om voldoende vitaminen, mineralen, vetzuren, aminozuren en enzymen in de juiste verhouding.

Voedingsstoffen duidt men ook wel aan met de term nutriënten, en een andere term voor orthomoleculaire geneeskunde is orthomoleculaire voedingsleer.
Waarvoor zijn die voedingsstoffen zo noodzakelijk? Je lichaam is opgebouwd uit voedingsstoffen. Waar we in de orthomoleculaire geneeskunde vooral mee werken zijn de micronutriënten; stoffen die je lichaam in kleinere hoeveelheden nodig heeft maar welke wel essentieel zijn voor allerlei lichaamsfuncties. Je gebruikt ze o.a. om enzymen van te maken.

Een enzym is een eiwit dat nodig is om een andere stof om te zetten. Het is een soort gereedschap voor de stofwisseling in je lichaam. Enzymen hebben vele functies, zoals bij de verbranding en bij het verteren van je voedsel. Als je een tekort hebt aan een voedingsstof dan verlopen de processen waarbij die stof nodig is minder optimaal. Dit kan tot diverse klachten leiden. Zo kan een zinktekort leiden tot witte vlekjes op de nagels maar ook tot een verminderde weerstand tegen infecties. En een tekort aan magnesium kan een slechte botopbouw veroorzaken maar ook depressie, vermoeidheid en gespannen spieren.

De orthomoleculaire geneeskunde is een nieuwe vorm van natuurgeneeskunde die sterk in beweging is. Orthomoleculaire therapie is grotendeels gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en deels op praktijkervaring. Slechts enkele tekorten zijn goed aan te tonen met bloed- en/of urine onderzoek, b.v. een tekort aan ijzer. Veel tekorten zijn herkenbaar aan een specifiek klachtenpatroon. Verder zijn er diverse energetische testmethoden die heel goed aangeven welke extra stoffen iemand op dat moment nodig heeft.
Orthomoleculaire geneeswijze is werkzaam voor weerstandsvergroting en bij allerlei soorten klachten zoals;

  • vermoeidheid door diverse oorzaken
  • infecties
  • spijsverteringsklachten, maagdarmstoornissen
  • gewrichtsklachten en spierpijnen
  • overgevoeligheden, allergieën
  • hoofdpijn, migraine
  • depressieve klachten, concentratie- en slaapproblemen
  • diabetes, hart- en vaatziekten en overgewicht